لوزه سوم در کودکان، توده‌ای از بافت لنفاوی است که در قسمت بالای گلو پشت بینی قرار دارد و نقش مهمی در سیستم ایمنی کودک با به دام انداختن و از بین بردن پاتوژن‌هایی که از طریق بینی و دهان وارد می‌شوند، ایفا می‌کند. در کودکان، آدنوئیدها به دلیل قرار گرفتن مکرر در معرض عفونت‌ها، که به دلیل در حال توسعه بودن سیستم ایمنی آنها رایج است، بزرگ می‌شوند. این بزرگ شدن منجر به علائمی مانند احتقان بینی، خرخر، تنفس دهانی و عفونت‌های مکرر گوش می‌شود.
در این مقاله، ما سومین لوزه، عملکرد آن، مشکلات رایج مرتبط با آن و گزینه‌های درمانی موجود برای کودکان را بررسی خواهیم کرد.
عملکردهای لوزه سوم در کودکان
عملکرد اصلی آدنوئید، به دام انداختن و از بین بردن پاتوژن‌هایی مانند باکتری‌ها و ویروس‌هایی است که از طریق بینی یا دهان وارد می‌شوند. با تولید آنتی‌بادی‌ها، آدنوئیدها به بدن کمک می‌کنند تا ایمنی در برابر عفونت‌های آینده ایجاد کند. این عملکرد در کودکان، که سیستم ایمنی آنها هنوز در حال توسعه است و بیشتر مستعد عفونت هستند، بسیار مهم است.
علت بروز لوزه سوم در کودکان
لوزه سوم در کودکان به علت تجمع بافت لنفاوی در قسمت پشتی بینی و حلق بروز می‌کند. این بافت به عنوان بخشی از سیستم ایمنی بدن عمل کرده و در دفاع از بدن در برابر عفونت‌ها نقش دارد. دلایل بروز لوزه سوم در کودکان شامل:
- عفونت‌های مکرر دستگاه تنفسی فوقانی مانند سرماخوردگی یا آنفولانزا که باعث التهاب و بزرگ شدن لوزه‌ها می‌شود.
- برخی از کودکان به دلیل وراثت مستعد بروز لوزه سوم هستند.
- حساسیت به گرد و غبار، گرده یا دیگر مواد آلرژی‌زا می‌تواند موجب بزرگ شدن لوزه‌ها شود.
- زندگی در محیط‌های آلوده یا در معرض دود سیگار می‌تواند منجر به بزرگ شدن لوزه‌ها شود.
در برخی موارد، این لوزه‌ها با گذشت زمان کوچک می‌شوند، اما در برخی موارد، اگر آدنوئیدهای بزرگ شده باعث مشکلات تنفسی قابل توجه یا عفونت‌های مزمن شوند، ممکن است جراحی با نام آدنوئیدکتومی، برای بهبود کیفیت زندگی کودک ضروری باشد.
مشکلات رایج مرتبط با لوزه سوم در کودکان
در حالی که آدنوئیدها نقش مهمی در دفاع ایمنی دارند، همچنین می‌توانند باعث مشکلاتی شوند، به ویژه زمانی که بزرگ یا عفونی شوند. در اینجا برخی از مشکلات رایج مرتبط با سومین لوزه در کودکان آورده ایم:
هیپرتروفی آدنوئید
این به بزرگ شدن آدنوئیدها اشاره دارد که در کودکان شایع است. آدنوئیدهای بزرگ جریان هوا از طریق مجاری بینی را مسدود کرده و منجر به مشکلات تنفسی، به ویژه در شب می‌شوند. این وضعیت باعث خرخر، تنفس دهانی و حتی آپنه انسدادی خواب می‌شود، جایی که کودک به طور موقت در هنگام خواب تنفس را متوقف می‌کند.
عفونت‌های مزمن
عفونت‌های مکرر آدنوئیدها منجر به آدنوئیدیت مزمن می‌شود، در صورتی که آدنوئیدها برای مدت طولانی ملتهب باقی بمانند. باعث احتقان دائمی بینی، آبریزش بینی و قطره پس از بینی می‌شود. آدنوئیدیت مزمن همچنین منجر به عفونت‌های گوش نیز می‌شود، زیرا آدنوئیدها در نزدیکی لوله‌های استاش، که گوش میانی را به گلو متصل می‌کنند، قرار دارند.
عفونت‌های گوش
آدنوئیدهای بزرگ می‌توانند لوله‌های استاش را مسدود کرده و منجر به تجمع مایع در گوش میانی و افزایش خطر اوتیت میدیا، یک عفونت گوش شایع در کودکان شوند. این عارضه باعث درد گوش، کاهش شنوایی و در برخی موارد، مشکلات تعادل می‌شود.
بیشتر بخوانید: التهاب لوزه چیست؟
علائم سومین لوزه بزرگ شده یا عفونی شده
والدین باید از علائمی که ممکن است نشان دهنده مشکلات آدنوئیدهای کودک خود باشند، آگاه باشند. اینها شامل موارد زیر است:
- کودک ممکن است به جای بینی به ویژه هنگام خواب، از طریق دهان نفس بکشد.
- خرخر بلند و وقفه‌های تنفسی در هنگام خواب نشان دهنده آپنه انسدادی خواب به دلیل آدنوئیدهای بزرگ است.
- درد گوش و عفونت‌های مداوم نشانه‌ای از مشکلات آدنوئید است.
- صدای کودک ممکن است به دلیل انسداد مجاری بینی، تودماغی به نظر برسد.
- بینی دائماً گرفته یا آبریزش بینی ممکن است نشان دهنده آدنوئیدهای بزرگ یا عفونی باشد.
- در موارد شدید، آدنوئیدهای بزرگ باعث مشکل در بلع می‌شوند.
تشخیص مشکلات با لوزه سوم در کودکان
اگر کودکی علائم مشکلات آدنوئید را نشان دهد، یک متخصص متخصص گوش، حلق و بینی برای تشخیص مشکل معاینه انجام می‌دهد.
- پزشک ممکن است بینی، گلو و گوش کودک را برای علائم عفونت یا انسداد بررسی کند.
- یک لوله کوچک و انعطاف‌پذیر با نور و دوربین، به نام آندوسکوپ، ممکن است از طریق بینی وارد شود تا آدنوئیدها را مستقیماً مشاهده کند.
- اشعه ایکس گردن نیز اندازه آدنوئیدها و اینکه آیا آنها راه هوایی را مسدود می‌کنند یا خیر را نشان می‌دهد.
- در مواردی که آپنه خواب مشکوک است، ممکن است مطالعه خواب (پلی‌سومنوگرافی) برای ارزیابی شدت این وضعیت توصیه شود.
درمان لوزه سوم در کودکان
درمان مشکلات آدنوئید به شدت علائم و علت زمینه بستگی دارد. گزینه‌ها عبارتند از:
دارودرمانی
برای موارد خفیف، داروهایی مانند استروئیدهای بینی، آنتی‌هیستامین‌ها یا آنتی‌بیوتیک‌ها برای کاهش التهاب یا درمان عفونت‌ها تجویز می‌شود.
آدنوئیدکتومی
در موارد شدیدتر یا زمانی که عفونت عود می‌کند، ممکن است آدنوئیدکتومی (برداشتن جراحی آدنوئیدها) توصیه شود. این روش در کودکانی که مشکلات تنفسی مداوم، آپنه خواب یا عفونت‌های مزمن گوش به دلیل آدنوئیدهای بزرگ دارند، انجام می‌شود.
انتظار محتاطانه
در برخی موارد، به ویژه زمانی که علائم خفیف هستند، پزشکان ممکن است یک دوره مشاهده را پیشنهاد دهند تا ببینند آیا وضعیت به خودی خود بهبود می‌یابد یا خیر، به ویژه به این دلیل که آدنوئیدها با افزایش سن به طور طبیعی کوچک می‌شوند.
بیشتر بخوانید: عفونت لوزه
بهبودی و مراقبت‌های پس از عمل لوزه سوم در کودکان
در صورت نیاز به جراحی، روند بهبودی معمولاً ساده است. اکثر کودکان می‌توانند همان روزی که عمل انجام می‌شود، به خانه بروند. مراقبت‌های پس از عمل شامل مدیریت درد با داروهای تجویزی، اطمینان از هیدراتاسیون مناسب و ارائه یک رژیم غذایی نرم برای چند روز برای جلوگیری از تحریک گلو است.
والدین باید مراقب هرگونه نشانه‌ای از عوارض، مانند خونریزی، تب مداوم یا کم‌آبی باشند و در صورت بروز این موارد با پزشک خود تماس بگیرند. اکثر کودکان در عرض یک یا دو هفته کاملاً بهبود می‌یابند و بهبود قابل توجهی در تنفس، کیفیت خواب و راحتی کلی دارند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
والدین باید در صورت مشاهده علائم مداوم مشکلات آدنوئید در کودک خود، مانند خرخر مکرر، مشکل در تنفس از طریق بینی، عفونت‌های گوش مکرر یا مشکل در خواب، با یک متخصص گوش و حلق و بینی مشورت کنند. تشخیص زودهنگام و درمان می‌تواند از عوارض جلوگیری کرده و کیفیت زندگی کودک را بهبود بخشد.
سوالات متداول
علائم شایع آدنوئیدهای بزرگ شده در کودکان شامل گرفتگی مداوم بینی، تنفس دهانی، خروپف، اختلالات خواب (مانند آپنه خواب)، عفونت های مکرر گوش و گفتار با صدای بینی است.
درمان آدنوئیدهای بزرگ شده بستگی به شدت علائم دارد. موارد خفیف ممکن است با داروهایی مانند استروئیدهای بینی یا آنتی بیوتیک ها برای کاهش التهاب و درمان عفونت ها کنترل شوند. اگر علائم شدید یا عود کننده باشد، ممکن است آدنوئیدکتومی، که برداشتن آدنوئیدها با جراحی است، توصیه شود. این روش اغلب زمانی پیشنهاد می شود که مشکلات تنفسی مداوم، آپنه خواب یا عفونت مزمن گوش وجود داشته باشد.
آدنوئیدها معمولاً از سن 5 تا 7 سالگی شروع به کوچک شدن می کنند و با رسیدن کودک به اندازه آنها کم می شود.
در نهایت…
لوزه سوم در کودکان، نقش مهمی در محافظت از کودکان در برابر عفونت‌ها، به ویژه در سال‌های اولیه خود، ایفا می‌کند. با این حال، زمانی که آدنوئیدها بزرگ یا عفونی می‌شوند، می‌توانند باعث طیف وسیعی از مشکلات سلامتی، از مشکلات تنفسی تا عفونت‌های مکرر گوش شوند. با درک عملکردها و مشکلات آدنوئیدها، والدین می‌توانند علائم را بهتر تشخیص دهند، به موقع از مشاوره پزشکی استفاده کنند و اطمینان حاصل کنند که فرزندانشان درمان مناسب را دریافت می‌کنند.