بیماری منیر(Meniere’s disease) یک اختلال تعادلی است. این به دلیل یک ناهنجاری در بخشی از گوش داخلی به نام لابیرنت ایجاد می شود. تجمع مایع در اینجا می تواند باعث احساس چرخش شدید (سرگیجه) شود و شنوایی را تحت تأثیر قرار دهد.
چه چیزی باعث بیماری منیر می شود؟
لابیرنت که اندام های تعادل و شنوایی را نگه می دارد، از دو قسمت تشکیل شده است:
- لابیرنت استخوانی
- لابیرنت غشایی
لابیرنت غشایی در استخوان محصور شده و حاوی مایعی به نام اندولنف است. هنگامی که سر حرکت می کند، اندولنف نیز حرکت می کند. این باعث می شود گیرنده های عصبی در لابیرنت غشایی به مغز در مورد حرکت بدن سیگنال دهند.
تجمع بیش از حد اندولنف در لابیرنت می تواند با تعادل طبیعی و سیگنال های شنوایی بین گوش داخلی و مغز تداخل ایجاد کند که این بیماری منیر است.
تجمع مایع در این ناحیه ممکن است ناشی از موارد زیر باشد:
- آلرژی
- پاسخ غیر طبیعی سیستم ایمنی
- تخلیه غیر طبیعی مایعات ناشی از انسداد
- آسیب سر
- خطر ژنتیکی
- سردردهای میگرنی
- عفونت ویروسی
اغلب، بیماری منیر توسط بیش از یک عامل ایجاد می شود.
عوامل خطر بیماری منیر چیست؟
هر کسی ممکن است به بیماری منیر مبتلا شود. در افراد 40 و 50 ساله شایع تر است اما هیچ درمان قطعی وجود ندارد.
علائم بیماری منیر چیست؟
علائم زیر شایع ترین علائم بیماری منیر هستند که ممکن است به طور ناگهانی رخ دهند و ممکن است روزانه یا به ندرت رخ دهند. این علائم اغلب در یک گوش است اما می تواند هر دو گوش را درگیر کند و معمولا از 20 دقیقه و گاهی تا 12 ساعت ممکن است طول بکشد.
- سرگیجه ناتوان کننده ترین علامت است و یک احساس چرخش شدید است که می تواند باعث حالت تهوع، استفراغ وتعریق شود.
- وزوز گوش (زنگ در گوش)
- از دست دادن شنوایی یا کم شنوایی
- از دست دادن توانایی شنیدن فرکانس های پایین
- فشار در گوش آسیب دیده
- از دست دادن تعادل
- سردرد
کاهش شنوایی اغلب متناوب است و عمدتاً در زمان حملات سرگیجه رخ می دهد. صداهای بلند ممکن است مخدوش به نظر برسند و باعث ناراحتی شوند.
کم شنوایی عمدتاً فرکانس‌های پایین‌تر را شامل می‌شود، اما با گذشت زمان، اغلب بر صداهای بالاتر نیز تأثیر می‌گذارد. در حالی که کم شنوایی در ابتدا نوسان دارد، اغلب با پیشرفت بیماری دائمی تر می شود.
بیماری منیر چگونه تشخیص داده می شود؟
پزشک با بررسی تاریخچه پزشکی شما و معاینه فیزیکی، می تواند بیماری را تشخیص دهد.
- تست شنوایی. این به یافتن هرگونه تغییر در شنوایی مرتبط با بیماری در گوش میانی یا علل دیگر کمک می کند.
- تست تعادل
- اسکن تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) که برای تعیین وجود تومور انجام می شود.
- الکتروکوکلوگرافی (ECOG). این آزمایش فعالیت الکتریکی گوش داخلی را اندازه گیری می کند.
شما ممکن است به متخصصان زیر مراجعه کنید از جمله:
- شنوایی شناس یا ادیولوژیست
- متخصص گوش و حلق و بینی
- متخصص مغز و اعصاب
بیماری منیر چگونه درمان می شود؟
پزشک شما بهترین درمان را بر اساس موارد زیر تعیین می کند:
- سن و سال شما
- سلامت کلی و سابقه پزشکی شما
- اینکه چقدر خوب می توانید از داروها، رویه ها یا درمان های خاص استفاده کنید
- مدت زمانی که انتظار می رود این وضعیت طول بکشد.
- نظر یا ترجیح شما
درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- عمل جراحي. چندین نوع جراحی برای درمان مشکلات تعادل بیماری منیر موثر است.
- دارو. ممکن است داروهایی برای کنترل آلرژی، کاهش تجمع مایعات، کاهش سرگیجه یا بهبود گردش خون در گوش داخلی تجویز شود.
- تغییر در رژیم غذایی. حذف کافئین، شکلات، الکل و نمک ممکن است دفعات و شدت علائم را کاهش دهد.
- رفتار درمانی و کاهش استرس ممکن است شدت علائم بیماری را کاهش دهد.
- سمعک برای درمان اختلالات شنوایی.
عوارض بیماری منیر چیست؟
سرگیجه یکی از علائم اصلی بیماری منیر است. این می تواند باعث سقوط، مشکل در رانندگی یا جلوگیری از سایر فعالیت های عادی زندگی روزمره شود. کاهش شنوایی دائمی نیز ممکن است رخ دهد.
این مشکلات می تواند باعث افسردگی و اضطراب شود.همچنین ممکن است کار کردن یا تعامل با خانواده و دوستانتان سخت باشد.
نکات کلیدی در مورد بیماری منیر
- بیماری منیر اختلالی است که در اثر تجمع مایع در حفره‌های گوش داخلی ایجاد می‌شود.
- علائمی مانند سرگیجه، حالت تهوع، استفراغ، از دست دادن شنوایی، زنگ در گوش، سردرد، از دست دادن تعادل و تعریق ایجاد می کند.
- انتخاب های درمانی ممکن است به شدت بیماری بستگی داشته باشد و شما باید با پزشک خود در مورد اینکه چه انتخاب هایی برای شما مناسب است صحبت کنید.