عفونت گوش میانی، یا اوتیت میانی، نوعی التهاب در ناحیه میانی گوش است که اغلب در اثر عفونت باکتریایی یا ویروسی ایجاد می‌شود. این عفونت بیشتر در کودکان رخ می‌دهد و با علائمی چون درد گوش، تب، کاهش شنوایی و احساس فشار در گوش همراه است. عوامل خطر شامل سرماخوردگی، حساسیت‌ها و سیگار کشیدن در محیط نزدیک است. تشخیص زودهنگام و درمان مناسب، معمولاً از گسترش عفونت و مشکلات شنوایی جلوگیری می‌کند.
چه دلایلی باعث عفونت گوش میانی می شود ؟
دلایل مختلفی از جمله سرما خوردگی و یا سایر عفونت های تنفسی می تواند باعث بروز این عفونت بشود.
عفونت‌های ویروسی
عفونت‌های ناشی از ویروس‌ها، به ویژه ویروس‌های سرماخوردگی و آنفلوآنزا، می‌توانند باعث التهاب و عفونت در گوش میانی شوند.
عفونت‌های باکتریایی
پس از یک عفونت ویروسی، باکتری‌ها وارد گوش میانی شده و باعث عفونت می شوند. باکتری‌هایی مانند استرپتوکوکوس پنومونیه و هموفیلوس آنفلوآنزا از جمله شایع‌ترین علل عفونت‌های باکتریایی هستند.
تجمع مایع
انسداد در لوله یوسا که گوش میانی را به حلق متصل می‌کند، می‌تواند منجر به تجمع مایع و افزایش خطر عفونت شود. این انسداد می‌تواند به دلیل عفونت‌های تنفسی، آلرژی یا تغییرات فشار هوا باشد.
آلرژی‌ها
آلرژی‌ها می‌توانند باعث التهاب در سینوس‌ها و گوش‌ها شوند و احتمال عفونت را افزایش دهند.
عوامل محیطی
قرارگیری در محیط‌های پرخطر مانند دود سیگار یا آلودگی هوا می‌تواند خطر این نوع عفونت را افزایش دهد.
سن
این عفونت در کودکان شایع‌تر است زیرا لوله یوسا آن‌ها کوتاه‌تر و افقی‌تر است که به عفونت‌ها اجازه می‌دهد راحت‌تر به گوش میانی وارد شوند.
سابقه عفونت‌های مکرر
سابقه عفونت‌های گوش میانی نیز می‌تواند احتمال بروز عفونت‌های جدید را افزایش دهد.
شناسایی و درمان به موقع این دلایل می‌تواند به پیشگیری از عفونت و عوارض ناشی از آن کمک کند.
نشانه های عفونت گوش میانی
عفونت گوش میانی یا اوتیت میانی با علائم خاصی همراه است که بسته به شدت و نوع عفونت ممکن است متفاوت باشد. این علائم شامل موارد زیر هستند:
- یکی از شایع‌ترین علائم، درد یا احساس فشار در داخل گوش است. این درد می‌تواند تیز یا مبهم باشد و معمولاً با خوابیدن یا دراز کشیدن تشدید می‌شود.
- عفونت و تجمع مایع در گوش میانی می‌تواند شنوایی را کاهش دهد. این مشکل معمولاً موقت است و با درمان عفونت برطرف می‌شود.
- در برخی موارد، به خصوص زمانی که پرده گوش آسیب دیده باشد، مایعی زرد یا خونی از گوش خارج می‌شود. این نشانه می‌تواند بیانگر عفونت شدیدتر باشد.
- افزایش دمای بدن یا تب، به ویژه در کودکان، یکی دیگر از علائم رایج عفونت است. تب معمولاً در پاسخ به عفونت و التهاب ایجاد می‌شود.
- کودکان مبتلا به این نوع عفونت معمولاً بی‌قرار هستند، به گوش خود دست می‌زنند یا گریه می‌کنند. این نشانه‌ها می‌تواند به دلیل درد و فشار باشد.
- احساس فشار یا پری در گوش یکی دیگر از علائم رایج است که ناشی از تجمع مایع پشت پرده گوش می‌باشد.
- در برخی موارد، عفونت گوش میانی می‌تواند به سردرد و سرگیجه منجر شود. این علامت‌ها ناشی از التهاب و فشار در گوش میانی و نزدیکی آن به اعصاب تعادلی است.
چگونه عفونت گوش میانی را تشخیص دهیم ؟
تشخیص این عفونت معمولاً توسط پزشک و با استفاده از روش‌های زیر انجام می‌شود:
علائم بیمار
پزشک ابتدا علائم بیمار را بررسی می‌کند. علائمی مانند درد گوش، تب، کاهش شنوایی، ترشح مایع از گوش، احساس فشار در گوش و بی‌قراری (به‌ویژه در کودکان) نشان‌دهنده احتمال عفونت است.
معاینه با اتوسکوپ
اتوسکوپ وسیله‌ای است که به پزشک کمک می‌کند داخل گوش را ببیند. در صورت عفونت، پرده گوش قرمز، متورم یا برآمده خواهد بود و ممکن است مایع پشت آن دیده شود.
تمپانومتری
در این آزمایش، با تغییرات فشار هوا، حرکات پرده گوش بررسی می‌شود. اگر مایع در گوش میانی جمع شده باشد، پرده گوش به درستی حرکت نخواهد کرد که نشان‌دهنده وجود عفونت است.
آزمایش سنجش شنوایی
در برخی موارد، به‌ویژه در کودکان، از سنجش شنوایی برای ارزیابی کاهش شنوایی و تشخیص عفونت استفاده می‌شود.
آزمایش ترشحات گوش
اگر از گوش مایعی خارج شود، پزشک ممکن است از آن نمونه‌برداری کرده و برای شناسایی باکتری‌ها یا ویروس‌های عامل عفونت، آزمایش کند.
تشخیص به موقع و دقیق عفونت به درمان سریع و کاهش عوارض کمک می‌کند.
عفونت گوش میانی چه مقدار می تواند خطرناک باشد ؟
در واقع این بیماری به علت اینکه باعث کاهش شنوایی در فرد بیمار می شود، مسئله بسیار مهم و جدی است .از دیگر مشکلاتی که می تواند به همراه داشته باشد می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- اختلال در یادگیری
- تاخیر در سخن گفتن
- گوش درد
- کاهش شنوایی
- عفونت به ساختارهای اطراف
- آبسه مغزی
- عفونت استخوان پشت گوش
- مننژیت (التهاب پرده مغز )
بنابراین تشخیص به موقع یا درمان به موقع این بیماری بسیار ضروری است تا بتوانیم به بهبود هرچه سریعتر اقدام کنیم.
روش های درمان عفونت گوش میانی
درمان اوتیت میانی بسته به شدت عفونت، علائم و سن بیمار می‌تواند متفاوت باشد.
داروهای مسکن
برای کاهش درد و ناراحتی، پزشک ممکن است داروهای مسکن مانند استامینوفن یا ایبوپروفن را تجویز کند. این داروها به ویژه در کودکان مفید هستند.
آنتی‌بیوتیک ها
اگر عفونت باکتریایی تشخیص داده شود، پزشک ممکن است آنتی‌بیوتیک تجویز کند. معمولاً در صورت عدم بهبود علائم پس از ۲۴ الی ۴۸ ساعت، یا در عفونت‌های شدید، آنتی‌بیوتیک‌ها توصیه می‌شوند.
پانسمان و تخلیه
اگر مایع جمع شده در گوش باعث فشار زیادی بر روی پرده گوش شود، پزشک ممکن است تصمیم به تخلیه آن بگیرد. این کار می‌تواند با استفاده از لوله‌های کوچک که به پرده گوش وارد می‌شوند، انجام شود.
تجویز قطره های گوش
در برخی موارد، پزشک قطره های گوش را برای تسکین درد و کاهش التهاب تجویز می کند.
عمل جراحی
در موارد نادر و شدید که عفونت مکرر یا عوارض جدی وجود داشته باشد، ممکن است نیاز به جراحی برای تخلیه مایع یا ترمیم پرده گوش باشد.
تشخیص و درمان به موقع عفونت به کاهش علائم و جلوگیری از عوارض احتمالی مانند کاهش شنوایی دائمی کمک می‌کند. در صورتی که علائم عفونت گوش ادامه داشته باشد یا شدید شود، مشاوره با پزشک ضروری است.
سوالات متداول
در صورت عدم درمان، ممکن است منجر به مشکلات شنوایی موقت یا دائمی شود.
بله، رعایت بهداشت، واکسن‌ها و دوری از دود سیگار می‌تواند احتمال ابتلا را کاهش دهد.
بله، به دلیل ساختار لوله یوسا در کودکان، عفونت در آن‌ها بیشتر رخ می‌دهد.
در نهایت…
عفونت گوش میانی یک مشکل شایع است که می‌تواند باعث درد، کاهش شنوایی و عوارضی همچون ترشح و تب شود. این عفونت اغلب به دلیل ویروس‌ها یا باکتری‌ها و در پی سرماخوردگی یا انسداد لوله یوسا رخ می‌دهد. تشخیص زودهنگام و درمان مناسب شامل مسکن‌ها، آنتی‌بیوتیک‌ها (در موارد باکتریایی) و مراقبت‌های خانگی به کاهش علائم و جلوگیری از عوارض کمک می‌کند. رعایت بهداشت و دوری از دود سیگار نیز می‌تواند از بروز این عفونت پیشگیری کند.
سلام مدتي است دچار سرگيجه شده ام دكترهاي متعدد رفتم گفته اند از گوش داخلي مشكل دارم .چه دارويي برايم خوب است .داروهاي داده شده اكثرا آرامبخش و خواب آور است سرگيجه ام را خوب نكرده و هنوز حفظ تعادل كامل را ندارم. دارويي كه سرگيجه ام را بر طرف كند چيست؟
سلام درخصوص سرگیجه یکسری سوالات باید از بیمار پرسیده شود و پیچیده است و در برخی موارد نیز باید آزمایشاتی صورت گیرد.
چند وقتیه قسمت درونی گوشم میخاره..رفتم دکتر قطره داد خوب شد..بعد چند مدت دوباره خارش میاد خیلی؟
خارش گوش خارجی یا مجرای گوش است که میتواندبه مواد خوراکی یا محیط حساس باشد و نکته مهم این است که علت روحی و روانی دارد و ممکن است دراثر مشکلات پوستی مثل اگزما یا حساسیت یا عفونت مجرای گوش باشد که هرکدام یک نوع درمان میخواهد اما درمان عمومی ندارد.